Er bereikte ons een signaal van een burger over de gehandicaptenparkeerkaart.
We kregen het volgende signaal binnen:
Als je een Gehandicapten Parkeerkaart nodig hebt, waar moet je dan zijn als je in de bijstand zit en geen geld hebt om deze te betalen?
De melder van dit signaal werd van het kastje naar de muur gestuurd.
Wij zijn eens gaan kijken wat er binnen de gemeente mogelijk misgaat.
Intern uitgezet
Als eerste hebben we het signaal intern uitgezet naar de voorzitters van de KennisKringen Wmo en Wias. Want de melder heeft met beide domeinen te maken. Zorg (Wmo) en armoede (Wias). Ook werd daarna, vanwege een eerdere actie, de plaatsvervangende voorzitter van de WerkGroep BTB (Bereikbaarheid en Toegankelijkheid) erbij betrokken.
Tijdens het eerste lijntje dat we binnen de gemeente uitgooiden, kregen we de standaardantwoorden die iedere aanvrager te horen krijgt.
Wmo:
wij nemen de aanvraag voor de parkeerkaart in behandeling via de website van de gemeente (of via een papieren aanvraag).
Echter, als er beroep gedaan moet worden op bijzondere bijstand, dan moet je naar de afdeling Werk en Inkomen.
Afd. Werk en Inkomen:
Bijzondere Bijstand krijgen alleen mensen die de kosten niet kunnen betalen. In dit geval zou de Wmo het moeten regelen, omdat het kosten zijn voor een beperking.
Een stapje hogerop
Vervolgens zijn we met de desbetreffende kwaliteits- en beleidsambtenaren aan de slag gegaan. Want voor ons was het nu duidelijk; hier gaat iets niet goed.
Nu wordt de taal juridischer en ambtelijker. We proberen het juist te vertalen.
Beleidsambtenaar Werk en Inkomen:
Er is bij de WMO een bewuste keuze gemaakt voor het heffen van een eigen bijdrage voor alle inwoners. Bij de beoordeling van bijzondere bijstand kijken we naar de bijzonderheid van de kosten.
De eigen bijdrage geldt voor iedereen en is daarmee algemeen. In de regel gaan we geen bijzondere bijstand betalen voor algemene kosten. Tenzij, en dat geldt voor alle kosten, er andere omstandigheden zijn die het bijzonder en noodzakelijk maken.
Met andere woorden; er zal binnen de WMO een oplossing gevonden moeten worden voor een ieder die de kosten niet kan betalen.
Kwaliteitsmedewerker Werk en Inkomen:
de kosten van een gehandicaptenparkeerkaart zijn kosten die vallen onder de algemene kosten van bestaan. Deze zouden betaald moeten kunnen worden (volgens de participatiewet) door mensen met een inkomen onder de inkomensgrens van 120% van de bijstandsnorm.
Blijkt het dan nog moeilijk te zijn om die kosten op te brengen, dan wordt er per individu gekeken. Er komt dan maatwerk aan te pas. Er wordt uitgegaan van de professionaliteit van de behandelende medewerker dat deze komt tot een zorgvuldige en kwalitatief goede besluitvorming.
In gesprek
Medewerkers van de afdeling Wmo en Werk en Inkomen werken binnen zicht afstand. Ze hebben onderling geen contact over lopende aanvragen. Blijkbaar hebben ze ook geen kennis van elkaars regelingen. Om de burger beter te kunnen helpen, zou dat wel zo handig zijn.
De kwaliteitsmedewerker komt tot de conclusie dat dit een echte eyeopener voor hun is.
En nu?
Afgesproken is om binnenkort samen te zitten om te kijken hoe de gemeente de burger beter van dienst kan zijn, door schotten overschrijdend te handelen.
